Archief kerkblad

Ds. A. Alverdink.

Classis Fryslân Koudum, 16 maart 2023

Geachte kerkenraadsleden, gemeenteleden, predikanten en kerkelijk werkers in de Classis Fryslân,

De synode van onze kerk maakt bekend dat alle beperkende coronamaatregelen definitief zijn opgeheven. Dit betekent dat vanaf nu, precies drie jaar na het uitbreken van het Covid 19 virus, het kerkelijk leven weer geheel kan plaatsvinden zoals we dat voor de uitbraak van de pandemie gewend waren.

De meeste van onze Friese gemeenten zijn er al toe overgaan, en vanaf nu krijgen wij van onze synode definitief de boodschap dat de ouderling van dienst onbelemmerd een handdruk kan geven aan de voorganger, en dat collectezakken weer door de banken kunnen worden doorgegeven. Ook andere vertrouwde gewoonten in en om de kerkdienst zijn weer mogelijk, zoals bijvoorbeeld het handen geven na de dienst.

Als u er nog niet toe was overgaan de vertrouwde liturgische gewoonten daadwerkelijk in te voeren, adviseert het moderamen van de synode u dit nu weer vrijmoedig te doen. De handdruk van de ouderling is het zichtbare teken dat de kerkenraad achter de voorganger staat, zoals de collectezak die rondgaat in de dienst een sprekend symbool is van de dienst aan de wereld die onderdeel is van onze dienst aan God.

De coronapandemie heeft ons geleerd dat het belangrijk is en blijft, zeker in het griepseizoen, ons gezonde verstand te gebruiken. De regering en onze kerk adviseren ons dan ook wel de basismaatregelen in acht te nemen: thuisblijven wanneer je ziek bent, bij klachten fysiek contact met kwetsbare mensen vermijden, goede handhygiëne en hoesten in de elleboog, en een goede ventilatie van binnenruimtes.

Dankbaar spreek ik de hoop uit dat God ons als kerken zal blijven behoeden en bewaren. Moge de Heer onze kerken bloei en vruchten geven in de komende tijd.

 

Behoed en bewaar ons, lieve God,
wijs ons de goede wegen.
Wil in de woestijn het manna zijn,
omgeef ons met uw zegen.
(Argentijnse zegenbede uit het Dienstboek ‘Schrift, Maaltijd, Gebed’, blz. 1003)

Aan u allen mijn hartelijke groet,
mede namens het Breed Moderamen van de Classis Fryslân,
Wim Beekman, classispredikant


liet bij Goedfreed

Yn tinzen oertinkende, 
1. ‘k Sjoch my no yn tinzen gean
Dêr my op dy hichte stean
Wer ik hear wat Jezus sprekt
foar syn each oant krúshout brekt

2. Hoe’t Hy sa oant krúshout bûn
treast foar freon en mem noch fûn
Wit ik, Hy ús net ferjit
no ‘t hy stjêrend ús ferlit

3. hear ik noch hoe’t Jezus bea
foar de skuldners oan syn dea
‘k Wit dan, by dy Heilân is
Ek foar my ferjeffenis
4. Ien genede doe ûntfong

dy’ mei Him oant krúshout hong
‘k bid my fielend him gelyk
God betink my yn jins ryk
 
5. Doe’t Hy dan sa kleiend die
God him no ferlitten hie
‘k Wit wat my oerkomme koe
God my nea ferlitte soe

6. Doe’t hij rôppend, ik ha toarst
dan rop ik O,Libbensfoarst
Jo nommen mar dy bit’re dronk
Fersoening oan diz’ ierde skonk

7. Doe’t Hij rôp, it is folbrocht
ha ik yn oanbidding tocht
Jezus, dy’t foar my ferstoar
hie ferlossing mei my foar

8. hear ik noch sa oan de ein
hie syn geast oan God tasein
Wit ik , sa myn geast en lot
yn de hannen fan myn God
 
 
Nei in Dútsk liet, bewurke troch Jacqueline van der Waals (1868-1922). Dit fers stiet
as gesang 46 yn it Herfoarme psalm en gesangboek fan 1938 no in frije oersetting
dêrfan
E.R. 


In memoriam:
Dominee Dirk Lof predikant in Burdaard juni 1981 - oktober 1986
Voor mij was dat de eerste fase van kennismaking met de kerkenraad. Ik begon als
diaken en beleefde de eerste kerkenraadsvergaderingen. Dominee Lof was voorzitter.
Hij leidde de bijeenkomsten met humor, maar bovenal in zaken rond geloof,
“omtinken” en pastoraat wist hij de juiste toon te plaatsen.
De stapel ingekomen stukken passeerden één voor één in de rij. Ik herinner mij de
uitleg van de folder van Radio Bloemendaal, die werd vol vuur aangeprezen, speciaal
gericht aan Piet Talsma, die een trouw luisteraar was. De kerkenraadsvergaderingen
waren meestal na 0.00 uur afgelopen. Maar mij hebben ze niet verveeld.
De preken, steeds was er iets nieuws in te ontdekken. De woorden, dat de mensen in
vrijheid keuzes konden maken, dominee Lof gaf aan dat dat niet waar is.
Waar je geboortegrond was en de situatie van je gezin beperken en bepalen je
keuzemogelijkheid.
Door Christus is vrijheid.
Pastoraal bewogen jaren heeft het gezin van ds. Lof in Burdaard meegemaakt. Het
verdriet om jonge volwassenen, de rouw om hen die er niet meer waren. Maar ook
de jaren, toen het gezin Lof niet meer in Burdaard woonden, leefden zij mee, het
“omtinken” aan oud gemeenteleden. Van hen hoorde ik dat ook daar draagkracht
van uit ging en werd ervaren.
In het herdenkingsboekje 1984, over 150 jaar afscheiding in Burdaard schrijft ds. Lof
over het leven in het dorp:
Pastoraal betrokken, noemt hij de veranderingen en spanningen van de 80-er jaren
van de vorige eeuw, bezuinigingen en wapenwedloop: “Het is niet zo gemakkelijk; je
zit er helemaal zelf bij in. Maar om wat te noemen: mensen pakken om met de
financiële problemen al breekt de armoede nog niet naar buiten uit; mensen van 40….50
jaar hebben geen werk en vragen zich af of ze het nog wel eens krijgen; er zijn er onder
ons die het op de ziel drukt dat wij ons zo bewapenen moeten omdat wij zoveel
vijanden hebben in de wereld.”
“In het geestelijke leven voltrekt zich waarschijnlijk een huiveringwekkende verandering:
mensen raken hun opgang tot God de Vader kwijt; mensen zoeken God niet
meer, de jeugd keert zich massaal af met deels een duidelijke blijk van verachting;
mensen komen in deze verscheurde wereld niet meer uit met de leef-en leerregels die
de Kerk uit Gods Woord heeft afgeleid. En over andere leef- en leerregels, zoals wel
worden voorgesteld, kan de Kerk het niet eens worden”.
Voor onze Kerk en ons dorp betekent dit wellicht, dat de Kerk haar
meerderheidspositie kwijtraakt. Dat zou kunnen betekenen dat de Kerk
er zich veel meer op moet concentreren dat zij het beeld
van de Bruid van Jezus Christus draagt.
Die trouw en toewijding zijn trouwens ook nu niet gering. Ik verblijd mij dikwijls als
ik al die mensen in de samenkomst zie en ben mij er scherp van bewust dat het niet
vanzelf spreekt”.
De grote zaak van de Kerk is, voor deze tijd toegespitst, om de God van Israël, Die de
Vader van onze Here Jezus Christus is, ter sprake te brengen in ons belijden
in woorden en daden, dus: onderzoekt de Schriften.
Een crisis zus of een crisis zo doet daar niks vanaf, al kun je erdoor in vertwijfeling
geraken en al moet het wel eens anders. Waar wij niet aan hoeven te twijfelen is dat de
Here Jezus Zich ook hier in Birdaard een gemeente vergadert.
 
“Wij bidden om Gods nabijheid, waar mensen bij één komen in grote kathedralen of
onder een boom. In vrijheid of op een schuilplaats”.
Deze gebedswoorden tekenden ook ds. Lof, een wereldwijde kerk de woorden, die
hij vaak in zijn gebed aanhaalde. Dat wereldwijde ook voor de inzet van de familie
Lof voor een dorp in Bulgarije.
De protestantse gemeente van Burdaard-Wânswert-Jislum bidt de familie Lof veel
Godskracht toe met het verlies van dominee Dirk Lof.
Preses Sijbren van der Velde


GROEIE EN BLOEIE

De tsjerketsjint fan Snein 19 Maart lêst ferlyn
Waard in sjoch, wurk, sjong en musyk festyn
De tariedingskommisje hjirfan, foarútstribjend
Der wie as gemeente meiinoar wat te belibjen
It jongfolk hie hjiryn nei in goede wurkwize socht
Blombakjes meitsje, dat waard dien mei nocht
Sa meiinoar fielend dat it elts ek wol wat docht
Nei ôfrin waard it by ûnderskate leden brocht
It bibelgedielte hie der ek wat mei te meitsjen
In siedzjende boer rekke wat kwyt te reitsjen
Omreden dat net allegear yn goede ierde foel
Yn de útlis hat dy likenis fan Jezus ek in doel
Sil it groeie, bloeie fereasket dat in goede grûn
Sa ús leauwen fersterkje dêr is in soad mei wûn
Us tsjerkekoar mei fersterking troch de muzyk
Ha ûnder dat 'Ljocht' songen as klysters allyk
As tajefte op ‘e beamer, dat ferske 'bid eltse dei'
Yn trije talen songen en jong en âld dienen mei
Ora et labora, de mienskip hjiryn sa belibjend
En dat yn de takomst as gemeente nei te stribjen
dB

==========================================