Juli Au 2024 37e jaargang-nr.7 Tsjerkeblêd foar de tsjerklike gemeenten Burdaard - Wânswert - Jislum

 

Meditatie

“Maar stilte, dat is een tweestemmig lied, waarin God en de mens elkaar raken”

Met deze woorden eindigt het gedicht ‘Stilte als tweestemmig lied” van Willem Barnard. En die woorden zeggen in hun kortheid veel. Stilte heeft een mens nodig om tot rust te komen en om dingen goed te overdenken. Stilte kan ook enorm weldadig zijn wanneer je na een drukke periode een wandeling of een fietstocht maakt en geniet van de pracht van de schepping om je heen. En als ik het mooie van het landschap in onze regio op me laat inwerken dan denk ik ook meer dan eens dat het een voorrecht is om hier te mogen wonen. Er is hier nog ruimte voor stilte en rust. En juist die woorden stilte en rust zijn ook zo wezenlijk in bijbels perspectief. Rust en stilte worden op meerdere plaatsen in de Bijbel genoemd als momenten om je hart open te stellen voor Hem die gezegd heeft: “Ik zal altijd naast je staan.” Rust en stilte is er echter niet altijd zomaar en voor rust en stilte moeten we ook bewust tijd willen nemen. Vaak zijn wij zo druk met heel veel dingen bezig dat we aan die noodzaak voorbijgaan. Momenten reserveren om even tot bezinning en stilte te komen daar kunnen we eigenlijk niet zonder en die kunnen ons geloof versterken. Kortgeleden kreeg ik een boekje met gebeden en die gebeden waren van de hand van Toon Hermans. Voor de wat ouderen onder ons is Toon Hermans zeker nog bekend als een cabaretier met fijnzinnige humor, hij kon dingen kostelijk op de korrel nemen. Maar hij was daarnaast ook iemand die onder woorden wilde brengen dat hij kracht en bemoediging zocht op grond van zijn geloof. In dat gebedenboekje trof ik de volgende tekst aan met daar boven de titel: “Stilte” en daarna stonden er deze woorden:

Heer, ik sluit mijn ogen even is het stil
Ik probeer aan U te denken even maar
wachten of er een vonkje
van Uw liefde opvlamt in mij.
En als U mijn gedachten zegent
voel ik Uw nabijheid
en de stilte raakt mij weldadig aan

Stilte, in verschillende vormen, kan ons verrijken en rust geven. Stilte kan tot grote steun zijn om ons geloof te versterken. Kortgeleden las ik in het Nederlands Dagblad een prachtig artikel over een jonge man van 24 jaar die een van de vrijwillige kosters is in de Jacobikerk in Utrecht. In dat artikel beschreef hij het kosteren, dat hij met toewijding deed, en hij sprak ook over het ervaren van de stilte en de rust in het kerkgebouw als hij daar na alle drukte nog even alleen was en hij zei het zo: “Op het moment dat ik de deur achter de laatste kerkganger hoor dichtvallen, en ik, als koster alleen achterblijf in de kerk, zing ik vaak nog een psalm. Ik geniet dan van die heerlijke galm, en ben dankbaar dat de ochtenddienst goed is verlopen. Als ik als koster dan alleen in de kerk ben, ervaar ik God. Dat is mijn beste stille tijd. Het liefst ben ik altijd in een kerk”. Prachtig hoe hier benoemd wordt dat stilte ervaren kan worden als een verrijkend geloofsmoment. Moge het zo zijn dat een ieder van ons persoonlijk momenten van stilte als zegen mag ervaren.

Teun R.A. Simonides



 

Fan de redaksjetafel

No sil it oangean. Hjir is it fakânsjenûmer fan it Tsjerkeblêd. De redaksjeleden krije sa in skofke frij. Yn dit 'twa moanne blêd' wurdt hjir it nije reglemint fan de PKN efkes neamd, dat nei safolle jierren klear kommen is en... De earste ynstjoerde stikken stienen al yn 'e krante. Yn septimber der mar wer fierder mei. Is der yn ‘e gemeente 'komkommertiid', dat is ek oan de kopij te merkbiten. Allegearre in goed en útrêste fakânsjetiid tawinske. De skriuwers oan ús Tsjerkeblêd betanke foar jim krewearjen, oant de oare kear. 




Gebedsgroep
 

Bidden
 
Bidden is niet enkel knielen; 
't Is in 't huis van onbeminden 
En in grauw mizerie-zielen 
Veel verborgen liefde vinden.  
Bidden is de bittre dingen
Met een zacht gezeg vergoeden; 
't Is doorheen zijn tranen zingen 
En in alles 't schoon vermoeden. 
Bidden is langs donkere paden, 
Lampen van gevoel doen branden; 
Bidden is de schoonste daden 
Dragen op zijn eigen handen. 
Bidden is in stilte weten
Weelde en weedom van elkander;
Bidden is zichzelf vergeten 
Om te peinzen aan een ander
     Alice Nahon

De gebedsgroep komt bij elkaar op:
vrijdag 2 augustus bij Wietske Vriesema;
vrijdag 6 september bij Simone Minkes.
We beginnen om 20.00 uur. Iedereen is van harte welkom!



 

Simson

In de afgelopen diensten hebben we dingen gehoord uit het leven van Simson. Zijn bijzondere afkomst en de manier waarop hij verleid werd door Delila.
In een prekenboekje van ds. G. Boer uit 1961 (De sterke Simson en de Sterkste) vond ik een mooi citaat over Simson. Dat wil ik graag met jullie delen.
“Simson is een boeiende figuur. Hij is het kind van het wonder en hij blijkt te zijn een zoon van de donder. Hij is een reus en een zwakkeling. Hij is een roekeloze speler, die het hoogste spel van zijn leven speelt en tenslotte alles verspeelt. Hij is een speelman, maar ook een spelbreker. Hij kan aardig en gezellig zijn op een bruiloft en geeft de Filistijnen rechts en links handjes, maar op een gegeven moment slaat hij ze met de andere hand morsdood. Hij is een leeuwen- en mensendoder. Hij is onberekenbaar en onevenwichtig. Hij is een man die raadsels opgeeft en daarin plezier heeft, maar zelf is hij ons gelijk aan een raadsel.”


 

In memoriam: Tine Reidsma-Broersma

Op 5 juni 2024 is Tine Reidsma-Broersma overleden op de leeftijd van 93 jaar. Ze was gehuwd met Fokke Sierksma, die in 1960 op jonge leeftijd overleed. Tine bleef toen achter met vier nog jonge kinderen. Later trouwde ze met Jan R. Reidsma, hij overleed in 2011. Tine Reidsma was een fleurige vrouw, die altijd haar best deed om er keurig uit te zien. Terwijl ze lichamelijk steeds minder kon, wilde ze toch een goede uitstraling hebben. Het haar netjes, mooie kleding en bijpassende sieraden. En voor iedereen een vriendelijk woord. Het leven van Tine is veelbewogen geweest. Het overlijden van haar man Fokke, haar grote liefde, heeft een groot litteken achter gelaten. Het is voor Tine niet eenvoudig geweest, regelmatig was er onrust in haar leven door zorgen en verdriet. Het overlijden van haar zoon Meense heeft haar diep geraakt. Dus achter die mooie buitenkant waren heel veel minder mooie gebeurtenissen verscholen. Dinsdag 11 juni kwamen we in de kerk van Reitsum samen voor de dankdienst voor haar leven. Dochter Seppy vertelde in die dienst over het lange leven van mem. Tineke las uit de Bijbel Markus 4: de storm op het meer. In de meditatie stonden we stil bij hoe belangrijk het is dat het in een mensenleven ook weer stil wordt. We maken stormen mee, dat geldt voor ieder mens. Maar hoe wordt het weer stil? In Markus 4 lezen we dat de aanwezigheid en het woord van Jezus daarin beslissend zijn. Want Jezus vergeeft en geneest. Hij maakt alle dingen goed. Daar geeft Jezus uiteindelijk zijn eigen leven voor. Daar mogen wij op hopen, in alle stormen van het leven. We mogen hopen op de genade en liefde van Jezus. Dat geeft vrede in het hart. Tine kende dat geloof en mocht haarzelf aan Jezus Christus toevertrouwen. Na de dienst vond de begrafenis plaats op het hof bij de kerk.
We wensen de nabestaanden troost en kracht toe.
In het bijzonder nu dit overlijden overschaduwd wordt door het overlijden van beppesizzer Ties.







 
terug