Juni 2025 38e jaarg.-nr.6 Tsjerkeblêd foar de tsjerklike gemeenten Burdaard - Wânswert - Jislum
Meditatie
De Dûkedokter van Zondag 1
Zondag 1, de steunpilaar in het geloof, door de eeuwen heen. Foar myn pake en beppe, foar myn heit en mem. Zacharias Ursinus en Caspar Olevianus schreven in Heidelberg dit lesboek. Eén les voor elke zondag. 52 lessen in een jaar.In ons aardse leven zijn we op weg. Op weg naar . . . Wat? . . . . Wie? . . . . Hoe? . . . . Wanneer? . . . . Waarom?
We rijden als onze bestelbus DHL (De Here Leeft) op de levensweg. Ho! Zondag 1 zegt niet onze maar Zijn bestelbus. Wij zijn het eigendom van de trouwe Zaligmaker. Met je eigendommen ga je extra voorzichtig om. Je eerste auto ging je zelfs wassen en poetsen als die nog schoon was. Je hebt hart voor je prachtige eigendom. Jezus heeft nog meer hart voor zijn eigendom. Voor mij persoonlijk.
Soms draaien we rondjes in ons leven, dan weer eindeloos verder. Linksaf, . . . rechtsaf, . . . hellingproef, . . . scherpe bocht.
Als wij met Zijn DHL busje door het leven gaan, lopen we wel eens een deuk of deukje op. Maar de Dûkedokter, Hij herstelt. De Dûkedokter doet er alles aan, Hij geeft zichzelf weg. Je ziet de deuk niet meer. Je weet waar de deuk gezeten heeft. Maar voor de anderen is die niet zichtbaar. De Dûkedokter staat zelf voor de schade kosten garant. Hij betaalt. Een zegswijze is: “Wie betaalt bepaalt”. Dat gaat voor de Dûkedokter niet op. Hij is blij dat je weer op weg gaat, in het vertrouwen dat de deuken in mijn leven zijn/worden hersteld.
In de Bijbel lees je dat in Titus 2:14: “Hij heeft zichzelf voor ons gegeven om ons van alle zonde vrij te kopen, ons te reinigen en ons tot zijn volk te maken, dat zich volledig inzet om het goede te doen.”
In dat vertrouwen gaan we op weg, met Zijn bestelbus DHL. Wij zijn de pakketbezorgers van Zijn gaven aan de wereld. Pakketten met daarop: Geloof, Hoop, Liefde.
Dat laatste is wel het meest waardevolle pakket. Maar gek genoeg als er wordt in gebroken in Zijn DHL-bus kan je er zeker van zijn, dat dit meest waardevolle pakket niet gestolen wordt. Als je niet oplet, komen er wel zwarte pakketten tussen. Je moet scherp blijven, er zijn steeds weer van die duivelse streken, die de bezorgdienst van genade willen ondermijnen. Maar ook nu kun je erop vertrouwen, dat zoals de VApakketten (Voor Anderen/ Voor Armen) geen schade oplopen. Ook nu worden deukjes of beschadigingen door de Dûkedokter onzichtbaar hersteld.
2 Thessalonicenzen 3:3 sluit hier naadloos op aan: “Maar de Heer is trouw, Hij zal je kracht geven en je tegen het kwaad beschermen.”
Scherp blijven lukt alleen als je Zijn DHL-bus oplaadt aan de kruispaal. De bloedrode kleur van de kabel aan de kruispaal geeft zoveel vertrouwde energie. Schuldvrije rode energie.
Meer dan regelmatig aansluiten op de kruispaal, dat is van levensbelang. Dat is koersvast en zeker.
In je leven moet je eens Het Kruispunt oversteken. Je kunt links afslaan of wil je liever rechtsaf slaan. Het lijkt een kruising van wegen, maar de steun van de Dûkedokter, die op je levensweg altijd voor je instaat, zorgt ervoor dat je de richtingaanwijzer niet hoeft te gebruiken.
Daar aan de overkant.
Casting Crowns heeft dit in een lied heel mooi omschreven.:
The only scars in Heaven,
Were not from you and me
The only scars in Heaven
Were in the Hands that hold you now.
De enige littekens in de Hemel Zijn niet van jou of mij
De enige littekens in de Hemel
Zijn in de handen van Hem, die je draagt
Us Dûkedokter!
Sybren van der Velde
Minsken fan ‘e wei - Nieuwsbrief van de classis
Jaargang 2025, nummer 4‘Zo werkte Jakob zeven jaar om Rachel,
maar voor zijn gevoel waren het maar een paar dagen, zoveel hield hij van haar.’ (Genesis 29:20, NBV21)
Zeven uitdagingen
Het is nu zeven jaar geleden dat onze zeven Friese classes werden samengevoegd tot één. Dat is een moment om de balans op te maken en lijnen uit te zetten naar de toekomst. Dat doen we natuurlijk in het breed moderamen en op de classicale vergadering, maar we zouden het heel mooi vinden als u daar ook uw zegje over doet. De classis zijn we immers met elkaar! Daarom zijn hier zeven uitdagingen waar we de komende jaren voor staan en waarin u ons kunt helpen.Samen verantwoordelijk zijn
Vroeger was niet alles beter, maar had wel iedere gemeente zijn eigen afgevaardigden naar de classis. Die afgevaardigden konden daar hun ideeën uitwisselen en samen het beleid bepalen. Voor velen was het niet de meest begeerde taak, maar het gevoel werd toch steeds weer gevoed dat je als gemeenten samen verantwoordelijk was voor het geheel van de kerk. Bovendien was er een flink aantal classicale commissies, waar mooie dingen werden gedaan. Nu hoeven maar dertig van de ruim tweehonderd gemeenten iemand af te vaardigen en zijn er bijna geen classicale commissies meer. Voor veel gemeenten voelt het nu alsof ze geen invloed meer hebben op wat classis en synode beslissen. Dat kan anders. Sinds vorig jaar hebben we met regelmaat een brede classisvergadering waarvoor elke kerkenraad gevraagd wordt iemand als gast af te vaardigen. We hebben recent twee nieuwe classicale commissies ingesteld: één voor Veilige Kerk en één voor Jeugd en Kerk. Het kan dus wel! De uitdaging is om dit vast te houden en zo mogelijk nog te versterken.Met één mond spreken
Regelmatig horen we uit gemeenten in onze classis een klaagzang over kerkorde en regeldruk. We begrijpen dat wel: regels beperken de ruimte waarin je kunt bewegen, dus die zijn lastig. Aan de andere kant: regels scheppen ook de ruimte om samen iets te doen, zonder dat de één de ander in de weg loopt. Zonder verkeersregels zou je niet meer veilig over straat kunnen gaan. En bovendien: al die regels uit de kerkorde hebben we ooit met elkaar bedacht en vastgesteld. Daar moet je ons aan kunnen houden. Maar: regels zijn niet heilig, we kunnen ze veranderen. Daarom is het van belang dat de synode weet wat er speelt in het land. Het zou al helpen wanneer we als classis hen konden vertellen waar voor onze gemeenten de schoen wringt. De uitdaging is nu om dit in praktijk te brengen: hoe maken we voor de landelijke kerk duidelijk wat er plaatselijk in onze classis speelt?Getuige zijn
We leven in merkwaardige tijden. Daar hoef ik niet over uit te weiden. Mensen zoeken richting, en de kerk zou die richting kunnen geven. Meestal kijken we daarvoor enerzijds naar de preek in de zondagse viering en anderzijds naar uitspraken van de synode, maar misschien zouden we in sommige zaken die in onze provincie spelen ook als classis een signaal af kunnen geven. Maar dan moeten we het daar wel eerst over eens zijn. Dit is de uitdaging om met verschillende inzichten om te gaan, ieder in z’n waarde te laten en toch met een heldere boodschap te komen.Krachten bundelen
We hadden het al over de nieuwe classicale commissies ‘Veilige Kerk’ en ‘Jeugd en Kerk’. Zij proberen classicaal voor elkaar te krijgen wat plaatselijk niet altijd lukt. Ook dat is een taak van de classis. En dat kan op nog meer gebieden, zoals diaconaat, vorming en toerusting of beheer. Met minder mensen kun je meer doen als je het samen doet. Maar willen we dat ook? Het vraagt de inzet van veel vrijwilligers die verder willen kijken dan de grenzen van hun eigen dorp. Deze uitdaging is groot maar begint met de vraag: welke activiteiten zouden we met de classis als geheel op willen zetten?Elkaar bij de les houden
Bij de meeste kerkenraden ligt de kerkorde niet altijd op tafel en soms staat ie zelfs niet in de kast. En toch hebben we met elkaar afgesproken hoe we samen kerk willen zijn en wie er verantwoordelijk is voor wat. Het is niet meer dan logisch dat sommige afspraken in de loop van de tijd wat versloffen en dat andere afspraken soms even niet zo goed uitkomen. Maar: om trouw te blijven aan onszelf is het soms wel zaak elkaar nog eens aan die afspraken te herinneren. En waar anders doe je dat dan in de classis? Die uitdaging is minstens zo groot als de vorige: hoe houd je het midden tussen al te rekkelijk en al te precies?Samenwerking zoeken
In januari hebben we al een brede classicale vergadering gehad over samenwerking tussen gemeenten. De belangrijkste uitkomst: we willen wel, maar graag in ons eigen tempo! Toch ervaren veel gemeenten dat de tijd hen heeft ingehaald. Zij hebben die samenwerking nú nodig! En ze kunnen echt niet wachten tot andere gemeenten ook zo ver zijn. Het is de uitdaging om het proces soepel in gang te houden zonder dat gemeenten zich gedwongen voelen.Nieuwe wegen wijzen
Nieuwe tijden vragen om nieuwe antwoorden. De ecologische crisis vraag om een Groene Kerk, de MeToo - Affaires om een Veilige Kerk, de vervlakking om een Belijdende Kerk en het populisme om een Regenboogkerk. Of niet? Moeten we met elkaar opnieuw leren luisteren naar wat het Woord ons vandaag te zeggen heeft? Of moet elke gemeente dat op haar eigen manier doen? Misschien is dat nog wel de grootste uitdaging van deze tijd.Zeven antwoorden
In het najaar hebben veel gemeenten een gemeentevergadering over de jaarcijfers. Vaak is de belangstelling daarvoor maar matig, hoewel ook cijfers best boeiend kunnen zijn. Maar wat zou het aardig zijn als alle gemeenten in onze classis na de pauze op hun gemeentevergadering over onze zeven uitdagingen zouden praten? Misschien dat de kerkenraad daar al wat voorwerk voor kan doen, of juist na afloop een kort puntig verslag ervan schrijven. Op de classis brengen we dan al die reacties samen, waarna we geïnspireerd en met wijsheid gevoed ons beleid voor de komende jaren op kunnen schrijven. We gaan dat gewoon aan u vragen. Bij dezen. En dan zien we de reacties wel verschijnen.Zeven jaar
Jacob werkte zeven jaar voor z’n oom Laban om de hand van zijn dochter Rachel. Hij hield van haar. En daarna werkte hij nog eens zeven jaar, omdat hij die hand van zijn geliefde toch nog niet vast mocht houden. Zo gaat dat: liefde geeft niet alleen vleugels, maar ook geduld. Met de liefde voor de kerk is dat niet anders.Goede zomer!
Met hartelijke groet, ds. Riemer Praamsma, uw classispredikant
Uit de gemeente
Huwelijksjubileum
Op 24 juni a.s. hopen Klaas en Sjoukje Talma-Boersma,
Namens de gemeente van harte gefeli citeerd met dit bijzondere moment.
We wensen jullie een hele fijne dag. Gods Zegen toegewenst!
Yn memoriam Freerk Verhaag
13 oktober 1950 - 20 maaie 2025
“Yn fertrouwen op de Hear is fan ús hinnegien Freerk Verhaag yn it bywêzen fan syn bruorren en susters” Mei dizze wurden begûn de roukaart wêrmei Freerks famylje syn ferstjerren bekend makke en dêrnei stiene dêr de wurden: “Sa rêstich as hy libbe hat, sa is hy ek by ús weigien”. Op moandei 26 maaie is hy betocht yn in tsjinst yn de tsjerke oan de Ie, deselde tsjerke dêr't hy yn 1950 doopt waard. Yn dizze tsjinst is stilstien by Freerks libben en leauwensfertrouwen. Freerk waard op 13 oktober 1950 berne as fjirde bern fan Jenne en Jel Verhaag dy’t doe op it Ljouwerterein wennen. Nei de beukerskoalle gie hy nei de kristlike legere skoalle oan de oare kant fan de Ie.
Nei syn skoallejierren wurke hy koarte tiid by in boer en kaam doe oan’e slach yn Ljouwert, by de LPF, de Leeuwarder Papier Fabriek en dêr hat hy fjirtich jier wurke. Neidat hy út it wurk gien wie hat Freerk him ynsetten foar de tsjerke en de doarpsmienskip en dêryn hat hy, net tsjinsteande sûnensproblemen, in protte wurk fersetten en yn de ôfskietsjinst binne hiel wat dingen beneamd dy’t hy út de wei setten hat. Dat hy twa kear in oarkonde krigen hat foar syn frywilligerswurk seit in hiele protte. Ek yn de tiid dat hy ôfhinklik wie fan syn scootmobyl die hy wat hy dwaan koe. En as je him tsjinkamen yn syn mobyl wie der altiten in fleurige en freonlike groet en sa sil Freerk yn ús oantinken bliuwe. Yn de tsjinst binne de wurden siteard fan pastor Marinus van den Berg oer it herinnerjen fan ien dy’t ús dierber wie en dy wurden wiene: “Jou herinneren is jou weer ontmoeten, jou herinneren is jou weer zien, jou herinneren is het goede van jou voort laten leven”, ja sa mei Freerk yn ús oantinken bliuwe. En lit it ek sa wêze dat by it tinken oan Freerk, neist alle gefoelens fan gemis, krêft socht wurdt yn it selde leauwensfertrouwen dat him droegen hat en dat wy him feilich witte meie yn Gods ljocht, burgen yn Gods hân. Ja, lit dan ek tocht wurde oan de wurden dy’t ek yn de tsjinst siteard binne, dy wurden fan Hanna Lam en dy sizze it sa:
“De minsken fan foarby,
se wurde net ferjitten.
De minsken fan foarby
binn’yn in better witten,
se meie sûnder pine
by God har wenning fine.
De minsken fan foarby
binn’yn it Ljocht, binn’ frij”.
En meie dizze wurden ta steun, sterkte en treast wêze foar Freerks neiste famylje
en foar elkenien dy’t ferbûn wie mei Freerk en syn libben.
Teun R.A. Simonides
Verslag van de kerkenraadsvergadering op woensdag 30 april 2025
Welkom en opening
A. Post is vanavond voorzitter en geeft het woord aan P. van der Velde-Elgersma die de opening verzorgt. Zij leest een stukje uit het dagboekje ‘Volharding’ naar aanleiding van Psalm 68:36 ‘Ontzagwekkend bent U, God, in Uw heiligdom. De God van Israël, Hij geeft macht en nieuwe kracht aan Zijn volk. Geprezen zij God!’Evaluatie afgelopen- en vooruitblik komende zondagen
De paascyclus, dienst belevingskerk en tentdienst zijn goed verlopen. De bevestigings- en afscheidsdienst zal worden gehouden op 25 mei a.s. Ds. van der Veer zal voorgaan in deze dienst.Evaluatie speeddate avond
De speeddate avond was goed georganiseerd: er zijn veel positieve gesprekken gevoerd. Positief en goed nieuws is dat er vooreerst 5 nieuwe kerkenraadsleden zijn gevonden. Afscheid van de kerkenraad nemen: P. Kingma ouderling-kerkrentmeester, C. Ytsma-v.d. Meer ouderling-kerkrentmeester, A. Post diaken en P. v.d. Velde ouderling-scriba, bevestigd zullen worden: O. Kingma diaken, T. Jongeling-Haga diaken, J. Hoekstra-Wierda diaken, S. Tacoma-van der Bij diaken, en N. Folkertsma-Jansma ouderling.Jaarrekening diaconie
De jaarrekening over 2024 van het college van diakenen is door H. Meindertsma en P. Kingma volgens het controleprogramma volledig en zorgvuldig uitgevoerd en de verklaring is ondertekend.Rapportages
Jeugdwerk: de vacaturebeschrijving voor een jeugdwerker is klaar. A. Post zal deze binnenkort mailen naar alle belanghebbenden. Daarna afspreken hoe nu verder. De volgende vergadering is op 18 juni. Hiervoor zullen ook de nieuwe kerkenraadsleden worden uitgenodigd.Sluiting
P. Kingma sluit de vergadering met een korte meditatie.
Oproep: commissieleden gezocht voor verbouwing kerk en bijgebouw
Beste gemeenteleden,Zoals velen van jullie weten, is er recent een belangrijke beslissing genomen met betrekking tot onze kerkgebouwen. Na zorgvuldige overweging is gekozen om als gemeente verder te gaan met de gebouwen Op 'e Terp.
Nu we deze stap hebben gezet, breekt er een nieuwe fase aan: het plannen en uitvoeren van de verbouwing de we noodzakelijk vinden om door te gaan met de gekozen gebouwen. Dit proces van verbouwing en afstoting willen we niet overhaast en zorgvuldig gaan uitvoeren. We willen hier ongeveer 3 jaar voor uittrekken. Waarbij we tussentijds kunnen evalueren.
Voor dit traject willen we een commissie vormen vanuit de gemeente tezamen met een aantal leden uit het College van kerkrentmeesters. We zoeken mensen die willen meedenken, organiseren of ondersteunen - of je nu ervaring hebt met bouwen, plannen of gewoon graag wilt bijdragen.
Heb je interesse om mee te doen? Meld je dan vóór 27 juni aan door een mailtje te sturen met je naam en contactgegevens aan Christina Ytsma persoonlijk of via de mail christina.ytsma@autoserviceburdaard.nl.
Samen bouwen we niet alleen aan een gebouw, maar aan onze gemeente.
College van Kerkrentmeesters
Jambo iedereen!
Zoals velen van jullie misschien al weten, zijn wij, Jan en Jitske, Lieuwe en Geke samen met de kinderen van Jan en Jitske, onlangs afgereisd naar Kenia.Ons verblijf vond plaats van 21 april tot 2 mei.
Het doel van onze reis was om vrijwilligerswerk te verrichten voor de stichting Blessed Generation uit Hardegarijp. Deze stichting biedt inmiddels hulp, zorg, voeding en onderwijs aan zo’n 1.400 kansarme kinderen en gezinnen in Kenia. Dit wordt grotendeels mogelijk gemaakt door kindsponsoren en donaties uit Nederland.
Het was een indrukwekkende reis.
In Kenia heerst veel armoede, het werkloosheidspercentage is extreem hoog en er bestaan geen sociale voorzieningen zoals wij die hier kennen.
Na een vlucht van zo’n 9 uur kwamen we aan in Nairobi, waar het ongeveer 26 graden was. We bezochten daar de highschool, een middelbare school zoals we die ook in Nederland kennen - maar dan volledig op z’n Keniaans. De leerlingen slapen ’s nachts op school en krijgen drie maaltijden per dag, volledig bekostigd door de stichting.
’s Middags vlogen we door naar Malindi, een vlucht van bijna anderhalf uur, waar het zo’n 30 graden was met een hoge luchtvochtigheid. De volgende ochtend werden we hartelijk verwelkomd op de basisschool, waar ook kleuters les krijgen. De schooldag begint om 6.30 uur en eindigt pas om 16.45 uur. De kinderen lopen daarvoor ’s ochtends al 30 tot 45 minuten in de hitte naar school en natuurlijk ook weer terug naar huis. Hier worden dagelijks ongeveer 360 kinderen opgevangen en verzorgd. Ze hadden dansjes ingestudeerd voor onze komst, en ook wij mochten meedoen.
De dag erna gingen Lieuwe en Geke voedselpakketten uitdelen aan gezinnen die eveneens door de stichting worden ondersteund (de zogenoemde Outreach). Wat we daar aantroffen, was schrijnend: vervallen hutjes, geen bedden, nauwelijks middelen om te overleven. Het is hartverscheurend om te zien hoe mensen onder zulke omstandigheden moeten leven.
We hadden veel knutselmaterialen, voetballen en ander speelgoed meegenomen. Het was fantastisch om met de kinderen te knutselen; zoveel blije gezichtjes! Ook organiseerden we een sportmiddag met voetbal, volleybal en touwtrekken. Voor ons was het eigenlijk te heet om actief mee te doen, maar de kinderen genoten met volle teugen. Ook bezochten we de 14 huisjes van het Lighthouse-project, waar weeskinderen na schooltijd wonen met hun ‘mama’. Ze slapen er met vier tot zes kinderen in één kamer met één stapelbed. Ook bezochten we het huis dat gesponsord is door Damstra Installatietechniek - hulde aan hen!
Op zondag woonden we een kerkdienst bij, een levendige en hartverwarmende ervaring. Lieuwe had bij FC Birdaard € 325,- opgehaald, waarmee vier nieuwe schoolborden konden worden aangeschaft. Omdat er in totaal elf nodig waren, hebben wij met z’n vieren de rest uit eigen zak betaald. Lieuwe en een lokale klusjesman hebben de borden zelf opgehangen. Iedereen is er ontzettend blij mee.
We bezorgden ook matrassen en bedden bij gezinnen in de Outreach. Daarnaast namen we de sponsorkinderen en hun familie mee op een uitje naar een kleine dierentuin en later naar een rivier waar nijlpaarden leven. De dag sloten we af met een traktatie: patat en een flesje Cola of Fanta - voor de kinderen een ware luxe. Hun blijdschap was prachtig om te zien. Ook op technisch vlak is er veel werk verzet. Oké-PC IT, het bedrijf waarvan Jan mede-eigenaar is, heeft inmiddels zo’n 25 tweedehands laptops opgeknapt en geleverd aan de scholen in Kenia. Jan heeft daarnaast in bestaande laptops SSD’s geplaatst, waardoor deze weer snel en betrouwbaar functioneren. Ook heeft hij het lokale personeel getraind in basale ICT-taken. Het wifi-netwerk dat Jan vorig jaar aanlegde met door Oké-PC IT gedoneerde ICT-materialen werkte nog steeds perfect en zorgde voor veel vreugde bij de kinderen. Voor velen waren dit hun eerste ervaringen met internet. Ze genoten zichtbaar van onder andere het beluisteren van prachtige Afrikaanse muziek via YouTube. Dankzij Oké-PC IT is er nu bovendien een snellere internetverbinding beschikbaar. Daarnaast verzorgt het bedrijf kosteloos de hosting van zowel de Keniaanse als de Nederlandse website van de stichting en ondersteunt het bij het beheer en de inrichting van de Microsoft 365-omgeving.
We hebben met eigen ogen gezien wat de stichting allemaal doet voor deze kinderen en hun families. Natuurlijk kost dit veel geld, ook om alles draaiende te houden. De stichting ontvangt geen enkele subsidie en is daardoor volledig afhankelijk van kindsponsoren en donateurs. Elke euro gaat rechtstreeks naar de kinderen en hun gezinnen. Ons doel is nu om, na deze bijzondere ervaring, nog meer mensen te enthousiasmeren om te helpen. Een kind sponsoren kost € 25,- netto per maand (na belastingteruggave). Daarmee steun je niet alleen het kind, maar ook het gezin met onder andere voedsel, onderwijs en medische zorg.
Zo is er ook een naaiatelier waar schooluniformen worden gemaakt, maar de naaimachines zijn hard aan vervanging toe. En er is nog veel meer dat onderhoud of vernieuwing vraagt.
Op vrijdag 23 mei was er een bijeenkomst in het Nieuw Perspectief PKN-gebouw aan de Swagermanstraat 42 in Hurdegaryp. Deze avond werd opgeluisterd door optredens van de gebroeders Braam en ook ambassadeur Bob de Jong (olympisch schaatser) was aanwezig. Daarnaast konden er mooie spullen uit Kenia worden gekocht. Blessed Generation is ook te vinden op Facebook en Instagram. Of spreek Jan gerust even aan, hij zit in het bestuur.
We willen iedereen, waaronder ook de PKN-kerk hier in Burdaard bedanken, voor hun giften die goed kunnen worden besteed. Ook hun aandacht voor de stichting tijdens de tentdienst gehouden op 27 april. De collecte tijdens de tentdienst heeft 131.45 euro opgebracht. Waarvoor onze dank. Het was een onvergetelijke en indrukwekkende reis, die ons opnieuw deed beseffen hoe goed we het hier in Nederland hebben.
Hartelijke groet, Jan, Jitske, Lieuwe en Geke
-------------------------------------------------------------------