Juni 2024 37e jaargang-nr.6 Tsjerkeblêd foar de tsjerklike gemeenten Burdaard - Wânswert - Jislum

 

Meditatie

"Later zal de pleitbezorger, de Heilige Geest die de vader jullie namens mij zal zenden, jullie alles duidelijk maken en alles in herinnering brengen wat ik jullie gezegd heb" (Johannes 14 vers 26).

In mijn vrije tijd ben ik bezig met een aantal hobby’s. Eén van die hobby’s is het rijden met ligfietsen. Deze winter kocht ik een oude (bouwjaar 1991) Flevobike bike. Dat is een fiets die in het midden scharniert en je moet sturen met je benen. Je kunt in principe dus altijd met losse handen fietsen. Na een opknapbeurtje ben ik inmiddels zo ver dat ik met de Flevobike kan gaan rijden. Maar dat moet je dus leren. En zo komt het dat ik als volwassen man opnieuw fietsen moet leren. Een beetje zoals toen ik een jaar of 4 was. Kleine stukjes proberen, heel voorzichtig door bochten, vallen en opstaan. Wat zullen de mensen wel niet denken als ze me zien?
In deze dagen rondom Pinksteren mogen we stil staan bij het werk van de Heilige Geest. Daar is heel veel over te zeggen. Je kunt zeggen: de Heilige Geest leert mensen geloven. De Heilige Geest maakt duidelijk, brengt dingen in herinnering en laat puzzelstukjes op zijn plaats vallen. De Heilige Geest opent onze ogen, ons hart en ons verstand voor Jezus Christus. Vlak voor zijn dood heeft Jezus zijn leerlingen gewezen op de komst van de Heilige Geest. En bij zijn Hemelvaart heeft Hij dat opnieuw gedaan. En met Pinksteren mochten we vieren dat de Heilige Geest is gegeven.
De Heilige Geest leert mensen geloven. Daar gebruikt de Heilige Geest vaak ouders voor. Vaders en moeders die hun kinderen voorlezen uit de (kinder)bijbel, met hun kinderen bidden en hun kinderen leren om mee te gaan naar de kerk. Als kind kun je ontzettend veel leren. En wat je als kind meekrijgt over van het geloof, maakt vaak diepe en blijvende indruk. Dus ouders: maak serieus werk van de geloofsopvoeding van je kinderen. Want je krijgt de kans om je kinderen dingen mee te geven die van eeuwige waarde zijn. Maar de Heilige Geest leert ook volwassen mensen om te geloven. Want: het geloof is nooit af. Ook al heb je belijdenis gedaan of doe je al jarenlang mee in de kerk: er valt altijd weer iets te leren. Soms is dat: leren omgaan met tegenslag. Of: leren omgaan met veranderingen in de kerk. Of: nieuwe Bijbelgedeeltes ontdekken. Als volwassene wil je soms niet meer leren. Je voelt je kwetsbaar als je toegeeft dat je iets niet weet of kunt. Wat zullen ze wel niet van me denken? Ik hoop dat we die aarzelingen loslaten en ons toevertrouwen aan het werk van de Heilige Geest. Dat de Geest ook u en jou nog heel veel mag leren! Dat er groei mag zijn in geloof, hoop en liefde. Groei in de verbondenheid aan Jezus Christus.
Ds. Bert Timmer

 

Fan de redaksjetafel

Fanôf no is der yn it tsjerklik jier neat bysûnders te rêden. Dizze feestleaze tiid rint oant ein novimber. De fakânsjetiid brekt oan. Ek al wer in "bijdrage" fan de klassis dûmny, dy’t it hat oer in pear takomstige mooglikheden om de gemeenten yn stân hâlde te kinnen, as bestean bliuwe te litten.



 

Minsken fan ‘e wei - Nieuwsbrief van de classis, jaargang 2024 - Nummer 4


‘God heeft ons lichaam zo samengesteld dat de delen die het nodig hebben ook zorgvuldiger behandeld worden, zodat het lichaam niet zijn samenhang verliest, maar alle delen elkaar met dezelfde zorg omringen.’
(I Korintiërs 12:24-25, NBV21)
 

Vanzelfsprekend samenwerken

In de driekwart jaar dat ik nu als classispredikant door de provincie toer, is me opgevallen dat heel veel gemeentes graag samen willen werken met andere gemeentes. Getuige de tekst van Paulus hierboven zit dat eenvoudig in ons DNA. Hij schrijft deze woorden aan de gemeente in Korinthe en meestal worden ze betrokken op de zorg van gemeenteleden voor elkaar: juist zij die even wat zwakker staan krijgen daar doorgaans extra aandacht. Maar ditzelfde principe gaat ook op voor verschillende gemeentes binnen de kerk: een gemeente die sterk staat laat het niet gebeuren dat een buurgemeente omvalt. Dat is niet meer dan logisch.

En toch…

Tegelijkertijd zie ik ook dat sommige kerkenraden er wat tegenaan hikken. De zelfstandigheid van de plaatselijke gemeente zit namelijk net zo goed in ons DNA als de onderlinge zorg. Want juist in de plaatselijke gemeente kan het geloof een gezicht krijgen. Je kent elkaar, je leeft mee met elkaar, je gaat het geloofsgesprek aan met elkaar en op zondag vier je met elkaar. In het dorp geef je met elkaar handen en voeten aan het geloof door diaconaal aanwezig te zijn en door contacten aan te knopen met muziekvereniging, school, dorpsbelang en wat al niet meer. Daar ben je kerk! En gaat dat niet verloren als je opgaat in een groter geheel? Ik snap die zorg wel, en daarom wil ik in deze Nieuwsbrief graag wat voorbeelden langslopen waarbij samenwerking niet ten koste van de plaatselijke roeping gaat.
 

Eigen kerkdiensten

Natuurlijk is het mooi om de kerk weer vol te hebben, samen uit volle borst te zingen en genoeg kinderen te hebben voor een echte kindernevendienst. Maar het is ook mooi om met het klokgelui bij het ‘Onze Vader’ hoorbaar aanwezig te zijn in je eigen dorp of eens in de zoveel tijd een dienst met de school te hebben. Ik heb al gemeentes gezien die op vele punten samenwerken, en toch nog meerdere diensten op een zondag hebben om daarmee ook op verschillende plaatsen present te zijn. Daar wordt dan een gastvoorganger voor uitgenodigd, of de eigen voorganger wordt gevraagd om na de dienst van half tien om elf uur nog eens voor te gaan. Sommige gemeentes willen van die elf-uur-dienst niet meer af, omdat ze het koffiedrinken vooraf zo’n mooi begin van de dienst vinden.
 

Eigen potje

Kerkelijk boekhouden is niet echt eenvoudig. Ik heb al heel wat kerkrentmeesters horen zuchten. De boekhouding samenvoegen met een buurgemeente zou een mooie oplossing zijn, en bovendien een kader geven waarin de sterkste schouders de zwaarste lasten dragen. Ik bezocht een gemeente met weinig leden die toch nog aardig wat financiële middelen had. Ze gingen daarom samenwerken met een gemeente met juist veel leden, maar minder geld. Prachtig! Maar ik zie ook heel wat samenwerkingsverbanden waar elk z’n eigen potje houdt, vaak heel praktisch voor het eigen kerkgebouw. Er zijn wel deskundigen die dat goed op papier kunnen zetten.
 

Eigen kerkenraad

Het zal een hele opluchting zijn als je nog maar de helft van het aantal ambtsdragers nodig hebt. Daar hoef je nog niet eens voor te fuseren, samen vergaderen is hiervoor vaak al genoeg. En toch: ik weet een gemeente waar ze elke zondag gezamenlijk dienst hebben en toch twee kerkenraden om het geheel aan te sturen. Dat kan dus ook.

Eigen gespreksgroep
Een grote gemeente in onze classis heeft jarenlang voor elk dorp of groep van dorpen een eigen gespreksgroep gehad. Op zondag ga je naar de kerk een eind verderop, maar door de week is er een groep in de buurt om met elkaar mee te leven en het geloofsgesprek te voeren. Op die manier vier je op zondag samen, deel je de lasten en ben je toch plaatselijk present.
 

Eigen geluid

Twee gemeentes, heel verschillend van aard, die toch samen een predikant beroepen: moet die dominee dan een gespleten persoonlijkheid zijn? Ik denk van niet. Veel van mijn collega’s zullen het juist een geweldige uitdaging vinden om met twee gezindtes te werken. Zeker voor wie theologisch goed onderlegd is, is het geloof te groot voor één smaak alleen. En de gemeente kan het eigen geluid waarschijnlijk zelfs meer accent geven in samenwerking met een ander.

Of toch meer samen?
Het is mooi om in eigen dorp of stad een vindplaats voor geloof, hoop en liefde te vormen. Of beter gezegd: dat is onze roeping. Maar als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan. En hierboven ziet u wel dat er dan nog van alles mogelijk is, vaak zelfs in het kleinste dorpje. Voor sommige gemeentes is het hun redding geweest, dat ze op tijd de samenwerking hebben gezocht. En voor hun buren heeft het veel voldoening gegeven om hen overeind te houden.
 

Verschillende vormen

Voor samenwerking zijn verschillende vormen mogelijk. Het kan twee-aan-twee, maar je kunt ook met een groter aantal gemeentes samenwerken. Je kunt samen een predikant beroepen, maar je kunt ook een ‘samenwerkingsorgaan’ vormen en daar bepaalde bevoegdheden van de kerkenraden aan overdragen. Als dat (bijna) alle bevoegdheden zijn, wordt dit een gezamenlijke kerkenraad. En je kunt natuurlijk ook volledig fuseren.

Eerste stap
Elke reis begint met één enkele stap. Zo ook deze: je begint ermee de andere gemeente(s) te leren kennen. In de gemeente waar ik woon zijn ze met Hemelvaart gaan dauwtrappen met een buurgemeente. Elders verzorgt de werkgemeenschap van predikanten voor hun hele regio toerustingsmomenten waar iedereen aan mee kan doen. Als je elkaars gezicht maar eenmaal kent, is de rest niet zo moeilijk meer.
 

Waar het om gaat

Uiteindelijk is de vraag niet: kunnen we het zelf nog? De echte vraag is: kunnen zij het zelf nog? En als het antwoord op die laatste vraag ‘nee’ is, dan is het tijd om samenwerking te zoeken. Om de tekst van Paulus nog één vers verder te lezen:
“Wanneer één lichaamsdeel pijn lijdt, lijden alle andere mee;
wanneer één lichaamsdeel met respect behandeld wordt, delen alle andere in die vreugde.”


Met hartelijke groet, ds. Riemer Praamsma, uw classispredikant		  



 

Uit de gemeente

Peter en Maaike Haak (Hoofdweg 132) zijn verhuisd naar Drachten. Na een aantal jaren in Burdaard te hebben gewoond, gaan ze nu weer terug naar Drachten. We willen jullie bedanken voor de betrokkenheid bij onze gemeente en voor jullie inzet. Gods zegen gewenst in jullie nieuwe woonplaats.

 

Overleden Bep Neeleman-Oosterom

O blij vooruitzicht dat mij streelt,
Ik zal, ontwaakt, uw lof ontvouwen, U in gerechtigheid aanschouwen,
Verzadigd met uw goddlijk beeld.
Psalm 17:7
 
In haar Heer en Heiland is ontslapen onze lieve zorgzame biddende moeder en oma Bep Neeleman-Oosterom op 27 mei 2024 in de leeftijd van 85 jaar te Dedemsvaart. Sinds 17 november 2011 weduwe van Job Neeleman, Ned. Herv. Predikant geweest in Burdaard in de periode van augustus 1981 tot augustus 1986.
De kinderen zijn dankbaar voor alles wat zij voor ons en zovelen heeft betekend. De Merel 24, 7701 VG, Dedemsvaart.
 
De Prot. Gem. van Burdaard-Wânswert-Jislum wenst de familie troost van God toe.



 

College van kerkrentmeesters

Voortgang gebouwen

Op de laatste gemeenteavond is uitgebreid gesproken over onze gebouwen. We zijn nu bezig met twee onderwerpen. Het eerste is de staat van de gebouwen. Op 15 en 16 april hebben inspecteurs van Monumentenwacht een onderhoudscheck van de kerkgebouwen gedaan. We hebben daar een uitgebreid rapport van ontvangen.
Het tweede onderwerp is het opstellen van een meerjaren onderhoudsplan met bijbehorende kostenraming. Hiervoor hebben we de Stichting Behoud Kerkelijke Gebouwen (SBKG) benaderd. Zij zullen dit onderhoudsplan en kostenraming maken voor de beide kerkgebouwen en voor Op ‘e Hichte. Ze kunnen ook een schatting maken van de kosten van een eventuele verbouwing. Na de zomer zal er meer duidelijkheid zijn over de kosten van onze gebouwen, en kunnen we hierover meer vertellen.
 

Giften

In mei hebben we een donatie van 250 euro ontvangen. Een hartelijke dank voor de gevers van dit bedrag.


        =============================================================================================

                                 ========================================================================



 
terug

Agenda

Dienst, Tsjerke op 'e Terp

zo 28 jul 2024 om 09:30 Coll.: 1. Adoptiekind diaconie, 2. Eigen evangelisatie

Dienst, Tsjerke op 'e Terp

zo 04 aug 2024 om 09:30 Coll.: 1. Diaconaat, 2. Orgelfonds

Dienst, Tsjerke op 'e Terp

zo 11 aug 2024 om 09:30 Coll.: 1. Kerk in Actie, Zending (Land.r), 2. Jeugdwerk

Dienst, Tsjerke op 'e Terp

zo 18 aug 2024 om 09:30 Coll.: 1. Diaconaat, 2. Bouwfonds

Kerkomroep