Vanaf 1 januari 2020 kerk Burdaard-Wânswert-Jislum online
Met steeds het laatste nieuws van uw kerk zie ook www.protestantsekerk.nl
Bezoek ook de erediensten in Burdaard digitaal: Ga naar www.kerkomroep.nl voor alle diensten van Burdaard-Wânswert-Jislum
---------------------------------------------------------------------------
Uit de gemeente
Pastoraat
Eelke de Jong uit Dokkum is na een auto-ongeval opgenomen in het UMCG in Groningen. Hij heeft ernstige verwondingen opgelopen en is al meerdere keren geopereerd. Nu moet hij vooral veel rust houden en platliggen. Dit zal een hele lange en zware weg voor hem worden! We bidden voor hem om Gods kracht en nabijheid. Zijn adres: UMCG Groningen, verpleegafdeling J2, Hanzeplein 1, 9713 GZ Groningen. Feije Holwerda heeft een hersenbloeding gehad en is enkele dagen opgenomen geweest in het ziekenhuis. Hij is nu voor revalidatie in de Waadwente en gaat langzaam iets vooruit. Ook hier wordt veel geduld gevraagd. We wensen hem, Annie en de familie Gods zegen toe! De afspraken zoals die in het vorig kerkblad zijn genoemd, gelden nog steeds. Dat is best lastig, maar onvermijdelijk. Zijn adres: Schokker 14 in De Waadwente, Birdaarderstraatweg 68, 9101 DA Dokkum.
Meeleven
We zijn als kerk gewend om mee te leven met mensen die het moeilijk hebben. We denken dan aan mensen die ziek zijn, aan ouderen en hulpbehoevenden. Dat is logisch: de kerk heeft altijd oog willen hebben voor de zwakkeren in de maatschappij. Maar er zijn nog vele anderen die we niet mogen vergeten. Ik denk aan al die MBO studenten die plotseling hun stage moesten afbreken en nu misschien niet weten hoe het verder moet met hun studie. Ik denk aan al die jongeren die hun opleiding hebben afgemaakt en een baan moeten gaan zoeken in een branche die harde klappen krijgt. Of starters van wie het contract niet verlengd wordt. Er zijn mensen met een eigen bedrijf die de omzet hard hebben zien dalen, maar niet in aanmerking komen voor hulpregelingen. Jongeren die hun vrienden missen en de band met hun klasgenoten kwijtraken. Mensen die aan het twijfelen slaan. Mensen die zich opgesloten voelen. Wat is meeleven toch meer dan alleen aan oude en zieke mensen denken!
Kerk zijn op afstand
Steeds meer wordt duidelijk dat het coronavirus niet eventjes een rustpauze in het gewone leven oplevert. Zoals het er nu voor staat, zal de maatschappij er voor langere tijd (misschien wel voor altijd) anders uit zien. Ik las vanmorgen dat in Duitsland wel weer kerkdiensten gehouden mogen worden, maar zonder samenzang en met iedereen op afstand van elkaar. Dit alles zet mij aan het nadenken over onze gemeente. We zijn gewend om elkaar tegen te komen en te ontmoeten. We zitten samen in de kerk en gaan bij elkaar op bezoek. Met digitale middelen doen we eigenlijk niet zoveel. Zouden we daar niet een beetje meer aan moeten doen? Ik wil u en jou vragen om daar eens over na te denken. Ik zit bijvoorbeeld te denken aan:• Een digitaal leerhuis. Ik houd een inleiding over een bepaald onderwerp, gemeenteleden die daarin geïnteresseerd zijn kunnen vanuit huis daarbij inloggen (via een platform zoals Google Meet), de inleiding volgen en vragen stellen. • Via emailadressen kunnen we dingen rondsturen naar gemeenteleden toe. Niet alleen informatie, maar ook bemoedigende dingen zoals bijvoorbeeld een ecard. Het klinkt raar: digitaal pastoraat. • Is er behoefte aan een soort van podcast? Ik zou als dominee een filmpje kunnen opnemen dat op de website wordt geplaatst. Andere gemeenteleden zouden ook zo’n filmpje kunnen opnemen waarin ze iets delen met gemeenteleden en dorpsgenoten. Denk er eens over na. Er verandert veel, kunnen wij als gemeente inspelen op die veranderingen? En misschien wel nieuwe wegen inslaan waarop we elkaar op een nieuwe manier ontmoeten?
Tot besluit
Met dankbaarheid kijk ik terug op de diensten rondom Pasen. Het meest indrukwekkend vond ik wel dat de nieuwe Paaskaars werd aangestoken en brandt in de kerk. Teken van de aanwezigheid van Christus. Waar mensen niet kunnen komen, is Hij blijvend aanwezig! Even een prikkelende stelling hierover: “Liever een lege kerk met een brandende Paaskaars dan een volle kerk zonder dat Licht!” Het is inmiddels begin mei. Vakantietijd. Ook hier in huis was er even geen schoolwerk. Straks gaan we daar weer mee verder, met de jongste twee weer een paar dagen in de week naar school. Het begin van de maand mei brengt ook oorlogsherinneringen met zich mee. We vieren 4 en 5 mei. Onlosmakelijk aan elkaar verbonden. Ik ben momenteel het boek van Sijbren van der Velde aan het lezen over de oorlogstijd in Burdaard. Wat is er veel gebeurd! En ook: wat hadden veel mensen de drive om vanuit het geloof hun medemensen te helpen. Wat Christus voor hen had gedaan, wilden zij terug doen voor anderen. Opeens merk je dat je als dominee van een dorp ingevoegd wordt in een grote lijn van gebeurtenissen. Het raakte me dat ik in februari het avondmaal mocht bedienen in dezelfde kerk waar ds. Kuipers dat ook deed vlak voor zijn arrestatie. Ik hoop dan maar dat ik iets van zijn geloof ook mag hebben en mag doorgeven. Genoeg beschouwingen van mijn kant! Het gaat ons goed, we zijn gezond en proberen er elke dag het beste van te maken. Ontvang onze hartelijke groeten!
Dominee G. Timmer
---------------------------------------------------------------------------
Uit de gemeente
Pastoraat
Eelke de Jong uit Dokkum is na een auto-ongeval opgenomen in het UMCG in Groningen. Hij heeft ernstige verwondingen opgelopen en is al meerdere keren geopereerd. Nu moet hij vooral veel rust houden en platliggen. Dit zal een hele lange en zware weg voor hem worden! We bidden voor hem om Gods kracht en nabijheid. Zijn adres: UMCG Groningen, verpleegafdeling J2, Hanzeplein 1, 9713 GZ Groningen. Feije Holwerda heeft een hersenbloeding gehad en is enkele dagen opgenomen geweest in het ziekenhuis. Hij is nu voor revalidatie in de Waadwente en gaat langzaam iets vooruit. Ook hier wordt veel geduld gevraagd. We wensen hem, Annie en de familie Gods zegen toe! De afspraken zoals die in het vorig kerkblad zijn genoemd, gelden nog steeds. Dat is best lastig, maar onvermijdelijk. Zijn adres: Schokker 14 in De Waadwente, Birdaarderstraatweg 68, 9101 DA Dokkum.
Meeleven
We zijn als kerk gewend om mee te leven met mensen die het moeilijk hebben. We denken dan aan mensen die ziek zijn, aan ouderen en hulpbehoevenden. Dat is logisch: de kerk heeft altijd oog willen hebben voor de zwakkeren in de maatschappij. Maar er zijn nog vele anderen die we niet mogen vergeten. Ik denk aan al die MBO studenten die plotseling hun stage moesten afbreken en nu misschien niet weten hoe het verder moet met hun studie. Ik denk aan al die jongeren die hun opleiding hebben afgemaakt en een baan moeten gaan zoeken in een branche die harde klappen krijgt. Of starters van wie het contract niet verlengd wordt. Er zijn mensen met een eigen bedrijf die de omzet hard hebben zien dalen, maar niet in aanmerking komen voor hulpregelingen. Jongeren die hun vrienden missen en de band met hun klasgenoten kwijtraken. Mensen die aan het twijfelen slaan. Mensen die zich opgesloten voelen. Wat is meeleven toch meer dan alleen aan oude en zieke mensen denken!
Kerk zijn op afstand
Steeds meer wordt duidelijk dat het coronavirus niet eventjes een rustpauze in het gewone leven oplevert. Zoals het er nu voor staat, zal de maatschappij er voor langere tijd (misschien wel voor altijd) anders uit zien. Ik las vanmorgen dat in Duitsland wel weer kerkdiensten gehouden mogen worden, maar zonder samenzang en met iedereen op afstand van elkaar. Dit alles zet mij aan het nadenken over onze gemeente. We zijn gewend om elkaar tegen te komen en te ontmoeten. We zitten samen in de kerk en gaan bij elkaar op bezoek. Met digitale middelen doen we eigenlijk niet zoveel. Zouden we daar niet een beetje meer aan moeten doen? Ik wil u en jou vragen om daar eens over na te denken. Ik zit bijvoorbeeld te denken aan:• Een digitaal leerhuis. Ik houd een inleiding over een bepaald onderwerp, gemeenteleden die daarin geïnteresseerd zijn kunnen vanuit huis daarbij inloggen (via een platform zoals Google Meet), de inleiding volgen en vragen stellen. • Via emailadressen kunnen we dingen rondsturen naar gemeenteleden toe. Niet alleen informatie, maar ook bemoedigende dingen zoals bijvoorbeeld een ecard. Het klinkt raar: digitaal pastoraat. • Is er behoefte aan een soort van podcast? Ik zou als dominee een filmpje kunnen opnemen dat op de website wordt geplaatst. Andere gemeenteleden zouden ook zo’n filmpje kunnen opnemen waarin ze iets delen met gemeenteleden en dorpsgenoten. Denk er eens over na. Er verandert veel, kunnen wij als gemeente inspelen op die veranderingen? En misschien wel nieuwe wegen inslaan waarop we elkaar op een nieuwe manier ontmoeten?
Tot besluit
Met dankbaarheid kijk ik terug op de diensten rondom Pasen. Het meest indrukwekkend vond ik wel dat de nieuwe Paaskaars werd aangestoken en brandt in de kerk. Teken van de aanwezigheid van Christus. Waar mensen niet kunnen komen, is Hij blijvend aanwezig! Even een prikkelende stelling hierover: “Liever een lege kerk met een brandende Paaskaars dan een volle kerk zonder dat Licht!” Het is inmiddels begin mei. Vakantietijd. Ook hier in huis was er even geen schoolwerk. Straks gaan we daar weer mee verder, met de jongste twee weer een paar dagen in de week naar school. Het begin van de maand mei brengt ook oorlogsherinneringen met zich mee. We vieren 4 en 5 mei. Onlosmakelijk aan elkaar verbonden. Ik ben momenteel het boek van Sijbren van der Velde aan het lezen over de oorlogstijd in Burdaard. Wat is er veel gebeurd! En ook: wat hadden veel mensen de drive om vanuit het geloof hun medemensen te helpen. Wat Christus voor hen had gedaan, wilden zij terug doen voor anderen. Opeens merk je dat je als dominee van een dorp ingevoegd wordt in een grote lijn van gebeurtenissen. Het raakte me dat ik in februari het avondmaal mocht bedienen in dezelfde kerk waar ds. Kuipers dat ook deed vlak voor zijn arrestatie. Ik hoop dan maar dat ik iets van zijn geloof ook mag hebben en mag doorgeven. Genoeg beschouwingen van mijn kant! Het gaat ons goed, we zijn gezond en proberen er elke dag het beste van te maken. Ontvang onze hartelijke groeten!
Dominee G. Timmer
Uit de gemeente
Pastoraat
Eelke de Jong uit Dokkum is na een auto-ongeval opgenomen in het UMCG in Groningen. Hij heeft ernstige verwondingen opgelopen en is al meerdere keren geopereerd. Nu moet hij vooral veel rust houden en platliggen. Dit zal een hele lange en zware weg voor hem worden! We bidden voor hem om Gods kracht en nabijheid. Zijn adres: UMCG Groningen, verpleegafdeling J2, Hanzeplein 1, 9713 GZ Groningen. Feije Holwerda heeft een hersenbloeding gehad en is enkele dagen opgenomen geweest in het ziekenhuis. Hij is nu voor revalidatie in de Waadwente en gaat langzaam iets vooruit. Ook hier wordt veel geduld gevraagd. We wensen hem, Annie en de familie Gods zegen toe! De afspraken zoals die in het vorig kerkblad zijn genoemd, gelden nog steeds. Dat is best lastig, maar onvermijdelijk. Zijn adres: Schokker 14 in De Waadwente, Birdaarderstraatweg 68, 9101 DA Dokkum.
Meeleven
We zijn als kerk gewend om mee te leven met mensen die het moeilijk hebben. We denken dan aan mensen die ziek zijn, aan ouderen en hulpbehoevenden. Dat is logisch: de kerk heeft altijd oog willen hebben voor de zwakkeren in de maatschappij. Maar er zijn nog vele anderen die we niet mogen vergeten. Ik denk aan al die MBO studenten die plotseling hun stage moesten afbreken en nu misschien niet weten hoe het verder moet met hun studie. Ik denk aan al die jongeren die hun opleiding hebben afgemaakt en een baan moeten gaan zoeken in een branche die harde klappen krijgt. Of starters van wie het contract niet verlengd wordt. Er zijn mensen met een eigen bedrijf die de omzet hard hebben zien dalen, maar niet in aanmerking komen voor hulpregelingen. Jongeren die hun vrienden missen en de band met hun klasgenoten kwijtraken. Mensen die aan het twijfelen slaan. Mensen die zich opgesloten voelen. Wat is meeleven toch meer dan alleen aan oude en zieke mensen denken!
Kerk zijn op afstand
Steeds meer wordt duidelijk dat het coronavirus niet eventjes een rustpauze in het gewone leven oplevert. Zoals het er nu voor staat, zal de maatschappij er voor langere tijd (misschien wel voor altijd) anders uit zien. Ik las vanmorgen dat in Duitsland wel weer kerkdiensten gehouden mogen worden, maar zonder samenzang en met iedereen op afstand van elkaar. Dit alles zet mij aan het nadenken over onze gemeente. We zijn gewend om elkaar tegen te komen en te ontmoeten. We zitten samen in de kerk en gaan bij elkaar op bezoek. Met digitale middelen doen we eigenlijk niet zoveel. Zouden we daar niet een beetje meer aan moeten doen? Ik wil u en jou vragen om daar eens over na te denken. Ik zit bijvoorbeeld te denken aan:• Een digitaal leerhuis. Ik houd een inleiding over een bepaald onderwerp, gemeenteleden die daarin geïnteresseerd zijn kunnen vanuit huis daarbij inloggen (via een platform zoals Google Meet), de inleiding volgen en vragen stellen. • Via emailadressen kunnen we dingen rondsturen naar gemeenteleden toe. Niet alleen informatie, maar ook bemoedigende dingen zoals bijvoorbeeld een ecard. Het klinkt raar: digitaal pastoraat. • Is er behoefte aan een soort van podcast? Ik zou als dominee een filmpje kunnen opnemen dat op de website wordt geplaatst. Andere gemeenteleden zouden ook zo’n filmpje kunnen opnemen waarin ze iets delen met gemeenteleden en dorpsgenoten. Denk er eens over na. Er verandert veel, kunnen wij als gemeente inspelen op die veranderingen? En misschien wel nieuwe wegen inslaan waarop we elkaar op een nieuwe manier ontmoeten?
Tot besluit
Met dankbaarheid kijk ik terug op de diensten rondom Pasen. Het meest indrukwekkend vond ik wel dat de nieuwe Paaskaars werd aangestoken en brandt in de kerk. Teken van de aanwezigheid van Christus. Waar mensen niet kunnen komen, is Hij blijvend aanwezig! Even een prikkelende stelling hierover: “Liever een lege kerk met een brandende Paaskaars dan een volle kerk zonder dat Licht!” Het is inmiddels begin mei. Vakantietijd. Ook hier in huis was er even geen schoolwerk. Straks gaan we daar weer mee verder, met de jongste twee weer een paar dagen in de week naar school. Het begin van de maand mei brengt ook oorlogsherinneringen met zich mee. We vieren 4 en 5 mei. Onlosmakelijk aan elkaar verbonden. Ik ben momenteel het boek van Sijbren van der Velde aan het lezen over de oorlogstijd in Burdaard. Wat is er veel gebeurd! En ook: wat hadden veel mensen de drive om vanuit het geloof hun medemensen te helpen. Wat Christus voor hen had gedaan, wilden zij terug doen voor anderen. Opeens merk je dat je als dominee van een dorp ingevoegd wordt in een grote lijn van gebeurtenissen. Het raakte me dat ik in februari het avondmaal mocht bedienen in dezelfde kerk waar ds. Kuipers dat ook deed vlak voor zijn arrestatie. Ik hoop dan maar dat ik iets van zijn geloof ook mag hebben en mag doorgeven. Genoeg beschouwingen van mijn kant! Het gaat ons goed, we zijn gezond en proberen er elke dag het beste van te maken. Ontvang onze hartelijke groeten!
Dominee G. Timmer
15835 keer gelezen