Tsjerkeblêd

 34e jaargang - nr.8     september 2021.

Meditatie

Sa komt it leauwen fan it hearren - (Romeinen 10: 17)
Wy ha thús in hûntsje, Bram, in Boomer. Yn guon dingen bin ik
der net altyd hiel bliid mei (syn blaffen sadra’t er mar de hûn
fan de buorlju heart of sjocht), mar yn oare dingen ek wer wol.
Bygelyks no’t de bern stadichoan de doar út binne (de jongste
giet ynkoarten mei har freon op de Tille wenjen). Bram makket
dat it nêst net hielendal leech rekket. Benammen foar myn frou
kin dat wolris fan belang wêze, mar mooglik ek foar mysels (al sil
ik dat net sa gau tajaan). Mei sa’n hûntsje is der altyd ien dy’t op
jin wachtet.
No makket it foar Bram wol grut ferskil wa’t der thús komt. Dat is moarns al. As ik
de trap ôf kom en troch der keamerdoar stap, tilt er, fan syn plakje op’e stoel, fol
ferwachting syn kopke op. Mar sadra’t er sjocht dat ik it bin, lit er de kop wer sakje
en jout him wer del. Is it lykwols Jannie dy’t as earste of nei my troch de doar komt
- dan wipt er fuortendaliks fan de stoel nei har ta. Want hy wit dat sy him útgebreid
oanhellet, en as se yn de keuken wat te iten pakt, kriget hy meastentiids ek wol wat
dat fan it oanrjocht ‘falt’.
Hielendal op skerp is Bram as Jannie in hiele dei nei har wurk yn Nij Smellinghe west
hat. Fan in oere as fiif ôf sit er al foar it raam nei har út te sjen. By’t simmer ha we
it spul wol gauris wat ticht om de waarmte bûten te hâlden. Dan sjócht er har dus
net oankommen. Mar as Jannie mei har auto it hiem opdraait; de auto keart om him
dêrnei foar by de dyk te parkearen - dan herkent er fuortendaliks it lûd; springt fan’e
stoel en stiet foar de doar te blaffen fan entûsjasme, (wêr’t ik dan wer net bliid fan
wurd) …Mar dat skerpe gehoar fan sa’n hûntsje; en hoe bot as er dêr op spitst is dat it froutsje komt… Sadra’t er it him fertroude lûd heart, wit er hoe fier as it is. Wy minsken
hjitte dan de ‘kroan op de skepping’ te wêzen, mar as it giet om trou oan de baas en
goed harkje - dan spanne hûnen faaks de kroan.
Paulus seit yn syn brief oan de gemeente yn Rome: “Sa komt it leauwen fan it hearren”. No, as it om hearren giet, soe ik noch in protte fan Bram leare kinne.
Jezus freget yn it evangeelje: “Wa is dan de trouwe tsjinstfeint, dy’t op syn Hear
wachtet om him der op slach yn te litten, as er komt?” As it giet om trou en spitst
wêze op it lûd fan de baas, dan kin ik noch in soad leare fan ús lytse makker.
Yn de Berchrede seit Jezus: Sjoch ris nei de blommen en de fûgels… Hy hie ek sizze
kind: Sjoch ris goed, mei oandacht nei de hûnen. Ik soe noch in soad fan Bram leare
kinne. En wat sei Eli ek mar wer tsjin Samuel? De folgjende kear moast sizze: “Sprek
Heare, want jo tsjinstfeint harket …”
Mei it kommende winterskoft yn it tsjerkewêzen mei elkoar in tiid wêze dat we ek
wat it leauwen oanbelanget ús (eagen en) earen de kost jouwe.
dûmny, Anne Elverdink
(nei oanlieding fan in gesprekje mei de
Jongereinwurker fan Reitsum, Meinte Reitsma)

29 september wat begjint dan op Gods kalender?
Verjaardags- en bruiloftfeesten, menigeen heeft ze op de kalender te staan, zo nu en
dan kijken we er op en onze gedachten gaan….
We kennen de sabbat de 7e dag welke op vrijdagavond ingaat, maar De Here heeft
ook na 6 jaren opbrengst inzamelen van land en akkers een rust ingelast. Een sabbat
voor De Here “een sabbatsjaar” en dit jaar begint op 29 september het sabbatsjaar
om vervolgens 25 september 2022 te eindigen.
Der kin we net mei út de wei want…. Ja de bisten moat iten ha en de bank…. Ha
wy sels ek gjin rêst nedich? Is de rek dr út…? Ha we 15% oer om oan dizze wet te
foldwaan. Het sabbatsjaar was voor herstel van grond, en de opbrengst in dat jaar
was voor de weduwen en wezen/armen. In de bijbel staat dat wie deze jaren in acht
neemt rijk gezegend zal worden en de opbrengst zal ruim voldoende zijn. Nu op dit
moment mislukken wereldwijd oogsten en dreigt schaarste zoals we jaren niet gekend hebben. It sabbatjier is ta segen mar ek it tsjinoerstelde!
Enkele gebeurtenissen in sabbatsjaren;
• 1917 De Balfoerverklaring van de Joodse staat Israel is getekend.
• 1918 Einde 1e wereldoorlog en het Russische rijk gaat ten onder.
• 1932 Grote crisis 35% economie weg en 9000 banken failliet
• 1938 Begin 2e wereldoorlog Duitsland valt Polen binnen.
• 1945 Einde 2e wereldoorlog.
• 1946 Laatste dag sabbatsjaar werd Amerika een supermacht, de geldstroom gaat
voornamelijk via dollars.
• 1967 6 daagse oorlog wordt door Israël gewonnen en Jeruzalem wordt de hoofdstad zoals geprofeteerd in Zacharia 12.
• 1979/80 recessie en oliecrisis.
• 1986/87 Black Monday de financiële markten crashen, 500 miljard foetsie.
• 1993/94 Financiële markten crashen wederom 600 miljard verdwenen en wat al
niet meer…• 2001 De Twintowers vallen en de markten worden onstabiel. Op de laatste dag van
het sabbatsjaar (eloe 29) verlaagt de centrale bank de rente om erger te voorkomen.
• 2007/09 Uiteindelijk helpt het niet en de economie crasht wederom. Deze crisis
duurt inderdaad tot aan het sabbatsjaar….
• 2014/15 einde van de crisis!
En nu staat er weer een sabbatsjaar voor de deur. Zegen en vloek wat kunnen we
verwachten… wachten en geduld. Tegenwoordig moet het nu, snel en direct, en onderzoek onthaasting en kijken hoe de oude wegen lopen?
In Jeremia 6 vers 16-19 staat: 16. Zo zegt de Heere: Staat op de wegen, en ziet toe,
en vraagt naar de oude paden, waar toch de goede weg zij, en wandelt daarin; zo
zult gij rust vinden voor uw ziel; maar zij zeggen: Wij zullen daarin niet wandelen.
17. Ik heb ook wachters over u lieden gesteld, zeggende: Luistert naar het geluid der
bazuin; maar zij zeggen: Wij zullen niet luisteren. 18. Daarom hoort, gij heidenen! en
verneem, o gij vergadering! wat onder hen is. 19. Hoor toe, gij aarde! Zie, Ik zal een
kwaad brengen over dit volk, de vrucht hunner gedachten; want zij merken niet op
Mijn woorden, en Mijn wet verwerpen zij.
Vertrouwen op De Heer, bidden voor Israël, De Edele Olijfboom ja het schiet er bij
in maar het bloed van Jezus is gevloeid voor onze tekortkomingen. In Lukas 9 vers
62 staat; En Jezus zeide tot hem: Niemand, die zijn hand aan den ploeg slaat, en ziet
naar hetgeen achter is, is bekwaam tot het Koninkrijk Gods.
“Ben reizend naar die Stad” is al hiel fan dizze tiid en ús Hoop.
B.T.

In memoriam: Tryntsje de Boer

Yn neitins Tryntsje de Boer Se waard berne op 9 maart 1928 yn Gaast en groeide op yn in tiid fan krisis en oarloch, it wie dan ek gjin fetpot. Sa as safolle fammen yn dy tiid rekke se betiid oan it wurk en se hat dan ek op ferskate plakken yn it lân tsjinne. Wurkjende op Skylge moete se Sake Merkus dy't dêr de oplieding ta masjinist die en yn 1954 binne se troud. Sake gie op de wylde faart en Tryntsje (se hiene earst gjin wenning) kreamde by famylje en hie oare wurkplakken, oant se yn 1957 yn Burdaard kamen te wenjen, wêr’t Feije, Anna, Gerke en Auke berne binne. Yn 1964 kaam Sake oan wâl en tegearre bouden se yn de âld smederij (fan Struiksma) en letter op Mounehiem it garaazjebedriuw op. Tryntsje wie grutsk op har bern en yn de saak die se graach de boekhâlding en it magasynbehear. Nei it fallisemint fan de saak en de skieding stie se der meast allinnich foar. Har faaks net maklike libben hie fan har in sterke frou makke dy't mei de tiid mei gie. Se wie súnich en koe fan neat noch wat meitsje. Foar de bern wie it moai dat se it kontakt tusken heit en bern nea tsjinhâlden hat. Doe't de bern(-sbern) kamen koe se dêr ek tige fan genietsje, gesellich meiinoar spultsje dwaan en kaarten meitsje. Ein 2015 waard har sûnens minder en kaam se yn Foswert te wenjen. Dêr waard se mei leafde fersoarge en mocht se och sa graach sjonge en spultsjes dwaan. Se wie tankber nei de fersoarging ta en woe net ien ta lest wêze. Neidat se fallen wie en dúdlik waard dat it net mear goed komme soe, is se op de langste dei fan dit jier ferstoarn. Wy sjogge mei respekt en leafde werom op in sterke frou dy't yn ús tinzen bliuwe sil.

Har neiteam.

In Memoriam: Hannie van der Land

Op 3 juli 2021 is Johanna van der Land-Hoitsma (Hannie) overleden. Hannie is geboren op 21 oktober 1961 te Wânswert oan’e Streek, Hannie was de jongste dochter van de in totaal 5 kinderen en het waren allemaal meiden. Hannie was altijd een vrolijk meisje die dol was op dieren en tevens een goede band had met haar heit. Ze ging eerst naar de kleuterschool te Birdaard en daarna naar de Christelijke lagere school eveneens in Birdaard. Na de lagere school ging Hannie naar de LEAO in Leeuwarden, daarna deed ze nog de MAVO in Ferwert. Na de tijd van school brak te tijd van werken aan en dit begint in de winkel van Piet Zoodsma, een manufacturenzaak. Zo rond haar 16e/17e jaar komt ze de liefde van haar leven tegen, Lieuwe van der Land, waar ze mee trouwt op 18 augustus 1983. Er wordt een huis gekocht op de Mounewei en daar wordt op 4 juni 1985 hun eerste kindje geboren, Johanna. Nog geen 2 jaar later volgde hun 2e kindje, Tjeerd. In 1994 zijn we verhuisd naar de Eewal en hebben we het café/cafetaria overgenomen en geven we het de naam De Witte Olifant. Hier hebben we een prachtige tijd gehad. In 2008 besloten we om de café/cafetaria over te dragen aan Harry, waar we nog wel gewoon bleven helpen, zodat we konden gaan genieten van het leven. Zo’n 4 jaar geleden, op 8 augustus 2017 kreeg Hannie een aneurysma en volgde er een 13 uur durende operatie waarbij gevreesd moest worden voor haar leven, maar ze zou Hannie niet zijn geweest als ze dit niet zou overleven. Wel bleef het eerst zorgelijk en al snel werd duidelijk dat ze opnieuw dezelfde operatie moest ondergaan alleen nu in Nijmegen. Wonder boven wonder overleeft Hannie ook deze operatie weer. Uiteindelijk kan Hannie in april 2018 het ziekenhuis verlaten. Het lijkt beter te gaan tot aan december 2018 want dan overkomt haar een CVA die een grote impact heeft op haar leven. Ze verloor veel kracht en haar kortetermijngeheugen werkte ook minder goed. Voor Hannie was het allemaal maar moeilijk te accepteren, wat heel logisch was, maar desondanks wist ze toch elke keer weer die knop om te zetten om er weer voor te gaan. De laatste periode was zwaar en moeilijk en dan op zaterdagmorgen 3 juli 2021 was het dan ook echt mis. Hannie is nu echt heen gegaan. We zullen haar aanwezigheid moeten missen, maar ze zal in ons hart en gedachten altijd voortbestaan. 

Tink oan my sa’t ik wie, doe’t ik alles noch koe en die

Tink oan my no’t ik d’r net mear bin

en net mear foar jim bidde kin

God lit jim net allinne

Hy slacht Syn earmen om jim hinne

en bringt my nei Syn ivich hús

Via deze weg willen we iedereen nog bedanken voor de steun in welke vorm dan ook, het heeft ons goed gedaan!

Lieuwe Johanna, Hans, Dennis & Ilse-Marije Tjeerd, Geertje, Noëlla, Emma & Thijs
 

'---------------------------------------------------------------------------